تاثیر محلولپاشی سیلیس و پتاسیم و کاربرد نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام برنج ایرانی طارم هاشمی و طارم محلی (Oryza sativa L.)

 اینتحقیق در سال‌ زراعی 1392-1391 به صورت مزرعه ای در منطقه ساری به صورت کرت هایدوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد.تیمارها شامل دو رقم برنج طارم هاشمی و طارم محلی به عنوان عامل اصلی، نیتروژن درسه سطح کودی کاربرد 35، 70 کیلوگرم در هکتار و نیتروکسین به عنوان عامل فرعی ومحلول­پاشی با آب، نانو سیلیکون، نانو کلات پتاسیم و محلول نانو سیلیکون + نانوکلات پتاسیم به عنوان عامل فرعی فرعی بودند. نتایج نشان دادند بیشترین طول خوشه(77/28 سانتی­متر) و بیشترین خوشه چه کل درخوشه (80/113 خوشه چه) به ترتیب متعلق به رقم طارم هاشمیو طارم محلی بود. بیشترین پنجه بارور و عملکرد کاه (بترتیب 07/21 پنجه و 17/6129کیلوگرم در هکتار) و کمترین خوشه چه پر و شاخص برداشت (به­ترتیب  09/91 خوشه چه و 75/42%) با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژندر هکتار به­دست آمد. با محلولپ­اشی تنها نانو سیلیکون بیشترین عملکرد دانه(67/4746 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد در حالی که بالاترین شاخص برداشت (18/45%) بامحلولپاشی توأم نانو سیلیکون و نانو کلات پتاسیم به­دست آمد. بیشترین شاخص برداشتبا مصرف نیتروکسین در رقم محلی (34/46%) و همچنین با مصرف توأم نیتروکسین و  نانو سیلیکون (29/46%) به­دست آمد.